Pleger van Aanslag op Salman Rushdie Schuldig Bevonden aan Poging tot Moord

Hadi Matar, die in augustus 2022 een aanslag heeft gepleegd op de beroemde schrijver Salman Rushdie door hem aan te vallen met vijftien messteken, is schuldig gevonden aan poging tot moord. Het proces begon op 10 februari 2025 en uiteindelijk leidde tot een verdict waarbij de jury hem niet alleen schuldig riep aan poging tot moord op Rushdie, maar ook aan de aanval op Henry Reese, de man die Rushdie op dat moment interviewde.

Na de aanslag heeft Rushdie ernstige beroerte geleden. Hij is blind aan één oog en kan één van zijn handen niet meer goed gebruiken. Tijdens het hele proces bleef Matar stijlvol zwijgend. Volgens The New York Times riep hij tijdens het binnenkomen en verlaten van de rechtszaal alleen “Free Palestine”. Zijn advocaten oproepen geen getuigen, waardoor zijn motivatie voor de aanslag nooit helemaal aan bod kwam.

Maaters van Gerechtigheid

In 2022 ging Matar in een interview bij de New York Post op. Hij betreurde in dat interview dat hij verbaasd was over het feit dat Rushdie de aanval had overleefd. Volgens Matar was Rushdie geen “goed mens”, omdat hij had “de islam aangevallen”.

Het conflict tussen Rushdie en zijn omgeving ging lang voordat de aanslag plaatsvond. De oorzaak hiervan was de roman De duivelsverzen (The Satanic Verses, 1988), die als blasfemisch werd beschouwd. Ayatollah Khomeini, de toenmalige leider van Iran, sprak er in 1989 een fatwa tegen die tot het opdrag tot moord op Rushdie leidde. Hierna leed het leven van Rushdie aan gevaar en werd hij het doel van meerdere gewelddadige pogingen in verschillende landen. Tot nu toe hebben 59 mensen omgekomen als gevolg van de fatwa en de meningen die daarover werd uitgedrukt.

Rushdie’s Getuigenis

Een dag na de begintijd van het proces voegde Rushdie zichzelf als getuige toe. Hij beschreef de pijn die hij那段 dag ervaarde, vooral bij de messteek in zijn oog. Rushdie herinnerde zich de koortsachtige blik van zijn aanvaller en er spotte dat hij de invloed van zijn wond op zijn lichaam en geest bijna onbekomen vond.

Tijdens zijn getuiging vond Rushdie aan dat hij enkele details niet helemaal accurate herinnerde. Hij erkende dat er herinneringen waren die niet klopten, bijvoorbeeld dat hij naar zijn aanvaller opstond. Lijkerwijs gaf Rushdie een gedetailleerde beschrijving van de schade aan zijn hand en oog, waarbij hij de jury zijn lijden visueel liet meemaken.

De Verdediging van Matar

De verdediging van Matar hakkelde aan Rushdie’s herinneringen en beweerde dat het moeilijk was te bewijzen of Matar wouterde om Rushdie te vermoorden omdat hij het doel niet in hart en longen had gestoken. Rushtdie’s gezondheidspersoneel wees erop dat de hoogte van de angstigheid die vanaf 15 messteken zou uitkomen bijna zeker overleed.

Geen Oogcontact en Het Derde Getuigenis

Tijdens het volledige proces bleef Matar geen oogcontact hebben met Rushdie, en hoewel hij de rechterbank bekijkt, onderging hij het verklaringenmoment met gebogen hoofd. Deze afstand bleef ook bestaan naaf het proces, waardoor de interactie tussen de twee geen meer dan zijn minder kenmerkende haastige gesprekken in de hoofd en in Rushdie’s recente memoires, Mes, bestond.

In zijn eigen woorden beschrijft Matar Rushdie in de memoires als een man die gehaat wordt door twee miljard mensen, iets wat hij zowel zucht als porterde. Hij geeft aan dat Rushdie zich als een vermachtte, afgedwongen worm moet zien, gedwongen onder de hakki’s van zijn kritici.

De Vervolgkonkern

Het proces eindigde met een definitieve stemming waarbij Matar beschuldigd werd van poging tot moord op Rushdie en aanval op Reese. Op 23 april zal de afdeling uitspraak doen over de hoogte van zijn gevangenisstraf. Volgens The New York Times kan hij een gevangenisstraf van 32 jaar ontvangen. Bovendien blijft Matar ook aangeklaagd vanwege de terroristische aard van de aanslag.

De facto heeft Rushdie in de jaardecades die ervoor liepen aan de aanslag, een levendige staat van gevaar en angst onderworpen. Echter, nog steeds blijft zijn werk en zijn levensbemindiging een bron van reflectie voor kritici en belovenden, waaronder dekenen in de islam.

Betrokkenheid en Beleving

Na de aanslag heeft Rushdie een intensieve racismenassen van sentiment en het中共 gepolenied van zijn klanten gericht op zijn leerlijn, veranderd. Hij werd leider in een eeuwige vechtsituatie die hem de moelijkheid gaf om werelden samen te brengen en te verschillen te splitsen. De nacht van de aanslag blijft een belangrijke milestone zijn in zijn leven, zowel voor hoe hij nu leeft als voor hoe de dag necesita de literaire gemeenschap met transgressieve literatuur omgaat.

Rushdie’s getteregetegen verlying van bepaalde lichaamsfunctionaliteit en zijn geestelijke noodzakelijkheid om zijn ervaringen te verwerken, komen tevoorschijn zowel in zijn artslevensverwerkingen als in zijn nieuwe werk. Hij herhaalt de gebeurtenis constant, analyserend en herbelevendelijks om zijn lezers verantwoordelijkheid te maken van de gevolgen van zijn werk.

Aan NRC toonde Rushdie de moeilijkheden naast een gewone dag na de aanslag op zijn leven. Hij legt uit dat de ware rampponelementen niet op een dag eerzinnige herstel behouden, maar langdurig zorgen voor bloedendonden en ware lasten.

Conclusie

De aanslag op Salman Rushdie en het daaropvolgende proces hebben weergegeven hoe drastisch illustraties van woord en gedachte tot ongecontroleerde geweld kunnen leiden. Het verklaringenmoment presenteerde duidelijk de moeilijkheden van een worldwijde literaire figuur die zich in het oogpuntифика van zweringen en verdeeldheid bevond. De aanslag en het daaropvolgende proces hebben een aanzienlijke impact gehad op beide partijen, en de nadruk ligt nu op de opheffing van dit polarizatie en het kijken naar de toekomst.

Het proces trok wereldwijde aandacht en stelde belangrijke vragen over vrije meningsuiting, religieuze intolerantie en de grote gevolgen van blaffen. Het verdict leverdeClosure op de nadruk van juridische sancties voor geweld tegen persoonlijkeinvloeden, maar het heeft niet per definitie hetgehouden van de vragen die zijn geschreven door die nacht – kan gezegd worden dat de enige echte herwinning in dit lansch op zijn gemakke gegaan is van Rushdie.

Delen





Mail de redactie